Herkesin vicdanı rahatsa, bu kadar kalbi kim kırdı?

Başlıktaki cümle Amerikalı ünlü yazar Kristin Hannah'a ait. Hayatın basit ama bir o kadar büyük bir gerçeğine işaret ediyor. Milyarlarca insanın yaşadığı dünyada neredeyse herkesin kalbi kırık ama diğer yandan herkesin vicdanı rahat!

Vicdan, kişiyi kendi davranışlarıyla ilgili olarak bir yargıda bulunmaya yönelten, kişinin kendi ahlak değerleri üzerinde dolaysız ve kendiliğinden yargılama yapmasını sağlayan, kişiye doğruyu ve iyiyi yapma yükümlülüğünü de yükleyen içsel güç olarak tanımlanabilir.

Her birimiz bu içsel güce fazlasıyla sahip olduğumuzu düşünür, vicdan konusunda halk tabiriyle mangalda kül bırakmayız! Diğer yandan her birimizin kalbinin şu hayatta büyük kırıklıkları vardır ve doğal olarak "Herkesin vicdanı rahatsa, bu kadar kalbi kim kırdı?" sorusu insanlığın büyük çelişkisi olarak ortaya çıkar.

Bu çelişkinin nedeni, ne zaman bir kalp kırılsa hemen maddi ve manevi menfaatlerin (nefsin) devreye girmesidir! Doğrularımızı maalesef çoğu zaman nefsimiz belirler ve çoğu kez vicdanımızı da susturur! Vicdan sessiz kaldığında ise artık haklıyızdır!

Bir birey için örneklediğim bu olayı toplumsal durumlar için de düşünebiliriz. Nefis güçlü olandır, vicdan ise aslında o nefse gücü sağlayandır. Yani yöneticiler nefisse, vicdan o yöneticileri seçen ve onlara o payeyi veren halktır.

Yöneticiler yanlış yaptığında o yanlışı düzeltme görevi halkındır. Hani 'maşeri vicdan' denir ya, işte o vicdanın toplumda yaşanan haksızlıklara itiraz etmesi ve yanlışları düzeltmesi gerekir. Toplumun (vicdanın), yöneticilerin (nefislerin) yanlışlarına sessiz kaldığı toplumlarda ise kırılan kalplerin sayısı her geçen gün artar.

Bugün toplum olarak yerel yönetim uygulamalarından, çeşitli kurum ve kuruluşların uygulamalarına kadar eleştirdiğimiz, bizim veya başkalarının mağdur olduğu tüm durumlar için aslında her birimiz sorumluyuz. Çünkü her birimiz maşeri vicdanın bir parçasıyız.