“YARIŞINIZ VE VARIŞINIZ HEP İYİLİK OLSUN.”

Şaşırmayın sakın, Salihli'nin “ doyuran teyze” sinin işyeri sahibi, bir erkek. Anlatması zor ama gerçekten yapılması da zor bir işi yapıyor.
Muammer Karakaş:  Bir Salihli doğumlu burada yaşayan bir insanı. Benim gibi insan ve Salihli sevdalısı.  Hadi benim kafam kırık, kırık raporum olduğuna göre ben; sabah 8 den akşam karanlığına dek insanım içini Vesile olmaya devam ederken, Muammer kardeş de bencileyin kırıklardan hani…
Her gün dükkanında sadece  3 değişik yemek yapıyor. Nohut, kuru fasulye, patates  in yanında, pilav ayran ve istenildiği kadar ekmek. Öyle ki bu insanlar aç ve gariban insanlar. Bazıları 1 ekmekle bile doymuyor. Ve verilen bu muhteşem yemek, pilav, ayran ve ekmek sadece 20 tl. Ekmeğin 7.5 tl. olduğu günümüzde, başka en ucuz lokantalarda sadece çorbanın bile 75.00-80.00 TL olduğu alenen bilinirken, o ısrarla aynı fiyatta, fakir fukaranın doyması için çırpınıyor.
Salihli'de askıda ekmek var evet ama askıda yemek sadece Doyuran teyzede var. Vatandaşımız  20 Tl.ye yemek yedikten sonra, askıya yemek bırakıyorsunuz. Salihli'nin hiçbir geliri olmayan, sokakta kalan ,çaresiz engelli, ve kimsesiz bir gurup insanı her gün gelip orada karnını doyuruyor. Onlar dışında asgari ücretle çalışan garibanlarında karın doyurdukları bir mekan. Bazen az yemek az pilav isteyip masaya sadece 10Tl. bırakıp giden insanlarda var hani. Güler misiniz ağlar mısınız bu duruma. Ama gerçek?!.
  Koskoca Salihli belediyesinin bir aşevi yok ne yazık ki? Vatandaşın bağış ve kurban bağışında yarıştığı diyanete bağlı aş evinde ise o kadar kısıtlı insana yemek veriliyor ki (55 yaş şartı var ne demekse?) gerçekten mağdur ve yoksul insanlar, doyuran teyzede olmasa açlar. Her ne kadar 1 öğünde olsa, karınlarını doyuran o insanlarımızın her yemekten sonra sessizce oradan çekip gitmeleri, utanmaları anlatılır gibi değil. Ve askıya yemek bırakan insan sayısı o kadar az ki…Doyuran teyze battı batıyor da gören yok. O da kapanırsa bu insanların sonu ne olur düşünemiyorum bile.
Hepimizin ölen yakınları var. Çoğunlukla sokaklarda lokma döktürüyoruz. Veya yemekli mevlitler yapılıyor. Bizim insanımız şükretmeyi değil, eleştirmeyi çok sevdiği için yiyemeyeceğinden fazla lokma alıyor. Yemek alıyor, bakın o yapılan hayırların çoğu çöpte ne yazık ki…
Ben 1 yıldır ölen yakınlarım için imkânım ölçüsünde, doyuran teyzeye para bırakıyor, o gerçekten muhtaç insanlara yemek verilmesini istiyorum. Ve çevremdeki birçok insanımıza da bunu anlatıyor, oraya  yönlendiriyorum.
Büyük taarruz bisiklet turunda geçen yıl 21 gün birlikte olduğumuz güzel yürekli Özlem ve Burak Uslu (Anne-Oğul) bu yıl turda, Salihli'ye geldiğimizde öğleyin  karnımızı doyuran, doyuran teyze ile tanıştılar. Sağ olsun Özlemim taa İstanbul'dan doyuran teyzeye ulaşıyor. İstanbul gibi yerde, biricik oğluna lüks bir parti verip ,oğlunu eğlendirebilecekken oğluna doğum günü hediyesi olarak, doyuran teyzeye gönderdiği emanetle, oğlunun doğum gününü kutlayan bu örnek annenin mesajı da, yaptığı güzellik kadar güzel ve muhteşemdi.
“BUGÜN ASKIDA YEMEKLER BURAK İÇİN.
Annesi ve anneannesinin Burak’a 13.yaş günü hediyesi iyi ki doğdun oğluşum. YARIŞIN VE VARIŞIN HEP İYİLİK OLSUN. Yüreğin vicdan ve merhametle dolsun. Doyuran teyze hep var olsun. Dünyada her türlü açlık son bulsun. Seni seviyoruz .Nice senelere”
Dikkat ettiniz mi?  Bir annenin evladına nasihati ve dileği ne kadar muhteşem. “ Yarışın ve varışın hep iyilik olsun”
Bence Özlem Uslu ve annesi muhteşem bir öncülük yaptı Doyuran teyzeye. Keşke anlayabilse ve görebilse benim insanımda, onlarda; Özlem annenin dediği yarış ve varışları hep iyilik için olsa. Yürekten kutluyorum Özlem bacım ve annesini. Burak böylesi büyükleri olduğu için çoook şanslı.
Bu memleketin Doyuran teyzelere çok ihtiyacı var. Bir tarafta, hala lüks içinde yaşayan yüzlerce insan varken, aç açıkta binlerce insanımızın varlığı da yok sayılamaz. Keşke gerçekten paylaşmayı bilsek .Keşke lüks yerlerde 1 gecede tüketilen milyonları,  böyle güzel amaçlarla uğraşan, emek veren insanlar aracılığı ile, çok zor durumda insanlar için vesile kılalım olmaz mı?
Ne verirseniz elinizle o gidecek sizinle değil mi? 
Doyuran teyzeyi yalnız bırakmayalım. Bırakmayalım ki orada karnını doyuran insanlarımız aç kalmasın. Keşke belediyemiz, iş adamlarımız destek verse de bir aş evi açılsa ve doyuran teyze orada kira, personel, borç derdine düşmeden, aşkla işini devam ettirse…
Ahhhh. Nerede o günler ?